Rozdział 43

Rozdział dedykuję wszystkim komentującym <333

~Violetta~
Kolejny dzień budzi się do życia. Słońce przebijające się przez zasłony do mojego apartamentu budząc mnie. Przecieram leniwie oczy i siadam na łóżku. Ziewam i wstaję z niego. Odsłoniłam okno i od razu tego pożałowałam. Światło słoneczne poraziło moje oczy, które od razu zamknęłam. Po chwili przyzwyczaiłam się do tego i otworzyłam oczy. Stałam chwilę i szybko pobiegłam do łazienki. Jak co rano od kilku dni miałam poranne mdłości. Opukałam buzię i wykonałam poranne czynności. Ubrałam się i poszłam do kuchni. Zrobiłam sobie płatki na mleku i zaczęłam jej jeść. Prawie zjadłam gdy znowu musiałam biec do toalety. Wyszłam z niej i powróciłam do jedzenia. Trochę to wszystko męczące, a w dodatku nie mam się do kogo przytulić lub komu wypłakać. Posprzątałam po sobie i jak co dzień wyszłam z hotelu. Poszłam do pracy, którą niedawno dostałam. Jestem sekretarką w jednej z tutejszych firm. Nie jest ona jakaś duża, ale pracują w niej bardzo mili ludzie. Szefowi nie przeszkadza to, że jestem w ciąży o czym oczywiście go poinformowałam. Powiedział, że gdy nie będę już w stanie pracować będę miała wolne. Zgodziłam się na to bo w końcu nie wiem ile tu zostanę. Wiele razy pisałam do Leona co było prawdziwą przyczyną tego wszystkiego, ale nigdy nie miałam odwagi wysłać mu tego. Na jego wspomnienie moje oczy zaszkliły się. Nie chciałam tego więc szybko odgoniłam od siebie te wspomnienia. Weszłam do budynku w którym pracuję. Ludzie uśmiechali się do mnie co z miłą chęcią odwzajemniłam. Usiadłam przy swoim biurku przed gabinetem szefa. Rozebrałam się i zaczęłam swoją pracę. Pierwszą przerwę spędziłam w towarzystwie moich dwóch kolegów. Jeden wysoki blondyn o piwnych oczach to Josh, a drugi to Mat, nieco niższy brunet z niebieskimi oczami . Poznałam ich już w pierwszy dzień pracy. Od razu polubiliśmy się. Po miło spędzonych 20 minutach wróciliśmy na swoje stanowiska i wznowiliśmy pracę. Swoją skończyłam trochę po 17. Ubrałam się i wyszłam z firmy gdzie czekali na mnie Josh i Mat. Podeszli do mnie.
-Idziemy do Ciebie na jakiś wieczór filmowy aby cię rozerwać.-zaśmiał się brunet. Po długich namowach zgodziłam się. Pojechaliśmy do mnie i weszliśmy do domu. Rozebraliśmy się i poszliśmy zrobić trochę spóźniony obiad, przy którym było dużo zabawy. Zjedliśmy i poszliśmy oglądać filmy. Ciągnęły się one długo przez co zasnęliśmy na kanapie.

~Leon~
Obudziłem się i wykonałem poranne czynności. Poszedłem na dół i jak zawsze zjadłem śniadanie z Fran, Diego i dziećmi. Pomogłem posprzątać i pojechałem do firmy. Liz jeszcze nie było bo dziś miała się trochę spóźnić. Poszedłem do siebie i zacząłem pracować. Miałem dużo papierów do przeczytania i podpisania. Siedziałem w firmie do wieczora. Gdy wychodziłem spotkałem moją ukochaną. Pocałowałem ją i zaproponowałem, że odwiozę do domu. Zgodziła się. Pocałowała mnie na pożegnanie i pojechałem do siebie. Rozebrałem się i poszedłem coś zjeść bo  byłem wyjątkowo głodny. Zjadłem jakieś kanapki i poszedłem do swojej sypialni. Wziąłem laptopa i opadłem na łóżko. Otworzyłem i włączyłem. Gdy się ładował przebrałem się w luźniejsze rzeczy i znowu się położyłem. Wszedłem na pocztę na którą byłem zalogowany, a to dziwne bo z niej nie korzystałem na tym laptopie. Przyjrzałem się wiadomością, ale nie były one moje. Po chwili dotarło do mnie, że to nie moja poczta tylko...tylko Violetty. Już chciałem się wylogować, ale zauważyłem bardzo ciekawe wiadomości, a raczej groźby. Zacząłem je czytać, po kilku takich już wiedziałem czym spowodowane było jej zniknięcie. Dlaczego ja tak łatwo odpuściłem? Ktoś podpisywał się jako "Twój Koszmar". Dziwne bo już gdzieś słyszałem tą nazwę, ale nie mogę przypomnieć sobie gdzie. Wszedłem jeszcze w kopie robocze. Było tam pełno napisanych wiadomości do mnie, ale żadna nie była wysłana. Otworzyłem najnowszą.

Kochany Leonie. 

Wiem, że już i tak mnie nienawidzisz i na pewno jesteś zdziwiony tym wstępem, ale przyszedł czas abym wyjaśniła ci wszystko od początku do końca. 

Zaczęło się od różnych groźnych przypadków, które mogły wyrządzić komuś krzywdę. Nie zważałam na nie jakoś szczególnie. Dopiero gdy dostałam groźby od kogoś kto podpisywał się jako "Twój Koszmar" przestraszyłam się. Zaczęłam dostawać tego coraz więcej, a te dziwne prawie wypadki nasilały się. W końcu tak jak kazała mi tajemnicza osoba napisałam ten list, zostawiłam pierścionek zaręczynowy i wyjechałam. Zostawiałam was aby nic wam się nie stało. Było to dla mnie trudne i wiem, że złamałam Ci tym serce, ale nie mogłam was tak narażać. Mimo tego chcę abyś wiedział, że nadal cię kocham i nigdy nie przestałam. Teraz wiesz już wszystko. Jeszcze raz przepraszam. 

Kocham Cię Violetta.

Czyli ona nadal mnie kocha i zrobiła to dla bezpieczeństwa swoich bliskich. Byłem zszokowany, ale też szczęśliwy. Wstałem z łózka i zbiegłem na dół. Pokazałem wszystko Fran i Diego. Byli równie zaskoczeni jak ja. Ubrałem się i pojechałem na komisariat policji. Przecież ktoś musi znaleźć Violettę i osobę winną temu wszystkiemu. Wszedłem do środka i podszedłem do jednego z policjantów. Wytłumaczyłem mu o co chodzi, a on wziął mnie do osobnego pomieszczenia gdzie opowiedziałem mu wszystko co wiedziałem. Zanotował informacje i powiedział, że dochodzenie zacznie się od razu. Oddałem mu laptop  aby dał go technikom którzy mieli ustalić adresata gróźb. Kazali mi wracać do domu, a kiedy się czegoś dowiedzą poinformują mnie. Wróciłem do domu i powiedziałem wszystko reszcie. Zmęczony poszedłem do siebie. Wykonałem wieczorne czynności i położyłem się spać.

~~*~~
Jak pisałam na ask'u, dziś dodaje rozdział ;)
Na tygodniu jest mi ciężko coś dodać bo ciągle jestem zawalona szkołą :/
Jak obiecałam Leon się powoli dowiaduje różnych rzeczy ^^
Viola nawiązała nowe znajomości, Josh i Mat :D
Mam nadzieję, że rozdział wam się podoba ;*
Dziękuję za tyle komów pod poprzednim rozdziałem, jak długo nie dodaję to komentujecie :P
Mam nadzieję, że pod tym też będzie dużo ;)
30 komów --> Rozdział 44

P.S. Kto się cieszy, że Lodo w Polsce? Ja, ale oczywiście Warszawa daleko i nie mam jak się tam dostać :(