Rozdział 42

Rozdział dedykuję Ślicznej ♥

Obudziłem się czując ruch na swoim brzuchu. Powoli otworzyłem oczy. Zobaczyłem, że śpimy wtuleni w siebie z blondynką. Dziewczyna powoli zaczęła się budzić. Wygląda tak słodko- przeszło mi przez myśl. Otworzyła swoje piękne piwne oczka i spojrzała na mnie. Jej wyraz twarzy wyrażał zaskoczenie. Rozejrzała się po pokoju.
-Zasnęłam?-spytała po chwili. Przytaknąłem z uśmiechem.-Przepraszam, ale jakoś tak oczy same mi się zamknęły i przepraszam, że zabrałam Ci nawet twoje łóżko.-tłumaczyła szybko.
-Liz spokojnie.-powiedziałem.-Nic się nie stało i było mi nawet wygodnie.-powiedziałem.
-To tak samo jak mnie.-powiedziała.
-Zjesz u nas śniadanie i odwiozę Cię dobrze?-spytałem. Po chwili namysłu zgodziła się. Pokazałem jej gdzie jest łazienka i sam poszedłem do drugiej. Wykonaliśmy poranne czynności i poszliśmy do kuchni. Była już tam Fran z dziećmi. Przywitała nas ciepłym uśmiechem co odwzajemniliśmy.
-Siadajcie za chwilę śniadanie.-powiedziała. Zajęliśmy miejsca przy stole. Podała nam talerze z jajecznicą, która pięknie pachniała.
-A gdzie Diego?-spytałem.
-Pojechał na godzinkę do firmy coś podpisać i załatwić.-powiedziała. Przytaknąłem i zaczęliśmy jeść. Gdy skończyliśmy pozmywałem i powiedziałem siostrze, że jadę odwieźć Liz. Wsiedliśmy do mojego samochodu i pojechaliśmy do niej. Zaparkowałem na jej podjeździe.
-Wejdziesz?-spytała. Chwilę się zastanowiłem po czym zgodziłem się. Zamknąłem auto i weszliśmy do jej domu. Usiadłem w salonie, a ona poszła zrobić nam herbaty. Po chwili wróciła z dwoma kubkami. Podała mi jeden i zajęła miejsce obok mnie. Rozmawialiśmy długo. W końcu zdobyłem się aby powiedzieć jej coś co dotarło do mnie w końcu. Odłożyłem nasze kubki na stolik. Popatrzyła na mnie zdziwiona.
-Muszę Ci coś powiedzieć.-zacząłem patrząc na nią.-Wysłuchaj mnie do końca.-poprosiłem.
-Dobrze.-powiedziała niepewnie. Wziąłem głęboki wdech i spojrzałem w jej oczy.
-Spędzamy razem wiele czasu, to ty mnie wspierałaś i pomagałaś gdy przechodziłem kryzys. Jesteś zawsze gdy Cię potrzebuję i ostatnio doszedłem do wniosku, że zakochałem się w Tobie.-powiedziałem na jednym wydechu. Nie odzywała się. Już miałem powiedzieć aby o tym zapomniała, ale ona zrobiła coś innego. Pocałowała mnie, a ja z przyjemnością oddałem pocałunek. Całowaliśmy się długo, czule i namiętnie. Oderwaliśmy się od siebie, a na naszych twarzach widniały uśmiechy.
-Ja też się w Tobie zakochałam.-powiedziała.
-Zostaniesz moją dziewczyną?
-Tak.-powiedziała i znowu musnąłem jej usta. Oddała pocałunek. Postanowiliśmy coś u niej obejrzeć.
-Może nie horror bo znowu mi uśniesz.-zaśmiałem się. Spojrzała na mnie.
-Mam swój jeden ulubiony horror. Nazywa się "Twój koszmar" bardzo fajny. Oglądałam go z przyjaciółkami kilka lat temu. Tak mi się podobał, że bardzo często podpisywałam się jako 'Twój koszmar'.-powiedziała z uśmiechem, a ja zaśmiałem się. Po jakimś czasie zdecydowaliśmy się na komedię. Objąłem ją, a ona wtuliła się jeszcze bardziej. Film okazał się być trafny bo śmialiśmy się co chwilę. Gdy się skończył postanowiłem już wracać.
-Kocham Cię, pa.-powiedziałem i pocałowałem ją.
-Ja Ciebie też, papa.-pomachał mi gdy wchodziłem do auta.
Pojechałem do domu i wszedłem do środka. Od razu powitała mnie uśmiechnięta Fran. Po długich namowach powiedziałem im, że jesteśmy razem. Nie powiem ucieszyli się tym. Byłem w tak dobrym humorze, że wziąłem dzieciaki na plac zabaw aby ich rodzice mogli odpocząć. Chłopcy jak to małe dzieci biegali wszędzie. Zrobiłem im kilka zdjęć i pobawiłem się z nimi. Po długiej zabawie wróciliśmy do domu.

~Liz~
Biegam po całym domu jak głupia.
-Leon wyznał mi miłość! Leon mnie pocałował! Leon i ja jesteśmy razem!-krzyczałam. Radość rozpiera mnie jak nie wiem co. W końcu mój. Nie żadnej Violetty tylko mój, mój, mój! Opadłam wykończona na swoje łóżko. Moje marzenia, mój plan wszystko się spełniło. Tak się cieszę, Teraz nie ma przeszkód na nasz związek. Nawet Francesca mnie polubiła co daje mi plusa. Po kilku minutach poszłam do łazienki. Wykonałam wieczorne czynności bo było już trochę późno. Poszłam do sypiali i od razu zasnęłam śniąc właśnie o Nim.

~Miesiąc później~
Zbieram swoje rzeczy ze swojego stanowiska pracy. Wstaję i ubieram się. Powoli wychodzę na zewnątrz, a promienie słońca muskają moją twarz. Uśmiechnęłam się i przymknęłam oczy przystając na chwilę w miejscu. Po kilku minutach poczułam czyjeś ręce na swoich biodrach. Oplotły one moją talię, a do mnie dotarł cudowny zapach Jego perfum. Uśmiechnęłam się pod nosem i dalej stałam w miejscu. Jego gorące usta dotknęły mojego rozgrzanego policzka.
-Dzień dobry skarbie.-szepnął, a po moim karku przeszedł przyjemny dreszcz.
-Witam pana.-uśmiechnęłam się i odwróciłam do niego przodem. Wykorzystał to i wpił się w moje usta jakby dawno tego nie robił. Odwzajemniłam i pogłębiłam pocałunek z uśmiechem. Oderwaliśmy się od siebie gdy zabrakło nam powietrza.
-Przyjedziesz dziś do mnie?-spytałam z nadzieją.
-Tak, ale za kilka godzin bo teraz będziemy mieli klienta i kontrakt do podpisania. -przytaknęłam z uśmiechem. Musnęłam jeszcze raz jego usta.
-Powodzenia kochanie.-powiedziałam i wsiadłam do swojego samochodu. Pomachał mi i wszedł do budynku, a ja odjechałam. Nie mogłam uwierzyć, że jesteśmy ze sobą już ponad miesiąc. To wspaniałe. Z każdym dniem kocham go coraz bardziej i on mnie też. Układa nam się wręcz cudownie. Nie wiem co by było gdyby nie mój plan. Wjechałam do garażu i weszłam do domu. Posprzątałam tam trochę i zjadłam obiad. Po kilku godzinach tak jak powiedział przyjechał do mnie. Razem z Leonem oglądaliśmy film, leżeliśmy i rozmawialiśmy. Kocham spędzać z nim czas, kocham go całego jak nikogo innego. Zjedliśmy kolację, którą razem przygotowaliśmy i poszliśmy do mojej sypialni. Położyliśmy się na moim wielkim łóżku. Wtuliłam się w niego, a on objął mnie swoim silnym ramieniem. Czułam się tak dobrze i bezpiecznie, że nie wiem kiedy zasnęłam.

~~*~~
Rozdział 42 :)
Dziękuję wam za tyle komentarzy pod poprzednimi rozdziałami jakby się tak utrzymały byłoby wspaniale, ale nie chcę was do niczego zmuszać ;)
Ja wiem, ja wiem, że znowu nie ma perspektywy Violki, ale miałam już ten rozdział napisany, ale za to w kolejnym jest Violka :D
Mam jednak nadzieję, że mimo to i tak wam się spodoba.
Kto uważnie czytał może już kojarzyć fakty bo pojawiła się wskazówka (ulubiony horror naszej Liz) hehe ^^
Nie martwcie się też tak o Leonettę bo Leon już praktycznie zbliża się do sedna całej zagadki ;)
Widziałam niektóre wasze propozycje zostawione w komach pod rozdziałem.
Jeden Anonimek mnie bardzo zaciekawił, ale mam już napisane te fragmenty i nie mogę tego wykorzystać :(
Kochani dzisiaj taka odmiana BRAK SZANTAŻU!
Chcę zobaczyć ilu z was skomentuje ten rozdział z własnej woli, a nie aby od razu był kolejny rozdział, jestem ciekawa ile będzie komów ;)
Tak więc do zobaczenia niedługo (mam nadzieję) ;*
Kocham Was <333