Rozdział 35

Rozdział dedykuję wszystkim nowym czytelnikom <3

~Następny dzień~

Obudziłam się przed Leonem. Nie idziemy dziś do pracy więc możemy sobie pospać dłużej. Usiadłam na nim i pocałowałam w usta. Po chwili otworzył swoje oczka i pogłębił pocałunek. Chcąc złapać powietrza otworzyłam usta, a on wykorzystał sytuację i już po chwili nasze języki walczyły o dominację. Oderwaliśmy się od siebie i spojrzeliśmy głęboko w oczy. Leon szybkim ruchem zrzucił mnie z siebie tak, że znajdowałam się pod nim. Zaczął całować moją szyję schodząc coraz niżej.

-Llleoś, co ty robisz?-wyjęczałam.

-Nie chcesz?-zapytał smutny i przestał mnie całować.

-Tylko szybko.-zaśmiałam się, a on powrócił do swojej wcześniejszej czynności. Po kilkunastu minutach opadliśmy na łóżko zmęczeni, ale szczęśliwi.

-Kocham Cię skarbie.-powiedział i pocałował mnie w czoło.

-Ja Ciebie też misiu.-wtuliłam się w niego jeszcze bardziej.  Leżeliśmy tak jeszcze długo, ale w końcu postanowiliśmy, że wstaniemy. Poszliśmy się umyć i ubrać. Zeszliśmy na dół. Zaczęliśmy robić tosty, co chwila się przy tym całując. Nasze czułości przerwała nam Fran.

-No hej.-zaśmiała się. 

-Hej.-odpowiedzieliśmy razem i powróciliśmy do tostów. Gdy były gotowe położyliśmy je na stole i zaczęliśmy je jeść. Po chwili zjawił się też Diego. Młodzi rodzice poszli do swoich dzieci, a  my poszliśmy do salonu. Oglądaliśmy TV. Na dół zeszła Fran z dziećmi, a Diego z wózkami. 

-Violu idziesz ze mną na spacer?-zapytała, a ja przytaknęłam. 

-Kocham Cię.-musnęłam usta szatyna i poszłam razem z Fran. Chodziłyśmy tak po parku pchając wózki. Doszłyśmy do przejścia dla pieszych. Po rozejrzeniu się zaczęłyśmy przemierzać pasy. Nagle usłyszałyśmy głośny pisk. Obejrzałyśmy się, a tuż przed nami stał samochód z jakimś facetem w środku. Szybko weszłyśmy na chodnik. 

-Co za debil! Mógł nas potrącić!-zaczęłam krzyczeć. 

-Dobra, ale nic nam się nie stało. Zapomnijmy o tym i chodźmy już do domu.-powiedziała i poszłyśmy do naszej willi. Weszłyśmy do środka i rozebrałyśmy dzieci. Ruszyłyśmy do salonu. Nasi panowie siedzieli wygodnie na kanapie. Podeszłyśmy do nich i podałyśmy dzieci. Oni zdziwieni wzięli je i spojrzeli na nas. 

-Kobiety mają dziś wolne.-powiedziałam i poszłyśmy do mojego pokoju. Wieczorem sprawdziłyśmy co u naszych mężczyzn. Okazało się, że zasnęli na kanapie, a dzieci leżały w kojcu. Wzięłyśmy je i zaniosłyśmy do łóżeczek, a ich zostawiłyśmy na kanapie. Poszłam do siebie. Umyłam się, przebrałam w piżamę i położyłam do łóżka. Mój telefon zaczął wibrować co oznaczało, że mam sms'a. Wzięłam urządzenie do ręki i odczytałam treść wiadomości. 

Od: 552642912  

Dziś na przejściu mało brakowało prawda? 

Dobra teraz już zaczynam się bać. Kto do mnie pisze i straszy? Co chce tym osiągnąć i dlaczego to robi? Takie pytania krążyły po mojej głowie dopóki Morfeusz nie zabrał mnie do siebie.

~Następny dzień~

Wstałam dziś jak zwykle do pracy. Wyszykowałam się i poszłam do kuchni. Byli tam już wszyscy. Zjadłam i pojechałam z chłopakami do pracy. Wjechałyśmy na odpowiednie piętro. Zobaczyliśmy Liz. Od razu popsuł mi się humor no, ale nic. Uśmiechnęła się do MOJEGO Leosia, a mi posłała mordercze spojrzenie tak samo jak ja jej. Weszliśmy do ich gabinetu. Szatyn pochylił się nade mną. 

-Zazdrośnica.-szepnął i poszedł na swoje miejsce. Stałam w jednym miejscu, ale otrząsnęłam się i poszłam do siebie. 

~Kilka dni później~

Od kilku dni dalej dostaję groźby i inne. Siedzę właśnie w pokoju na łóżku, a Leon jest w łazience. Właśnie skończyliśmy naszą zabawę. Oczywiście mam na myśli sprawy łóżkowe. Weszłam na swojego gmaila. Sprawdziłam wiadomości. Jedna z nich najbardziej przykuła moją uwagę. Była ona od : Twój koszmar. Otworzyłam ją i zaczęłam czytać. 

Kochana Violetto ! 

Tak dla wyjaśnienia ten wstęp nie jest na serio, jakbyś się jeszcze nie domyśliła. 

Wszystkie wypadki do, których prawie powtarzam prawie doszło były upozorowane, ale kto powiedział, że nie mogą dojść do skutku? Przecież w końcu ktoś może ucierpieć. Mam propozycję. W  sumie nie masz się nad czym zastanawiać. Jeżeli stąd nie wyjedziesz., ktoś z Twoich bliskich może bardzo ucierpieć. Kogoś może potrącić samochód lub tak po prostu spaść ze schodów. Wybór należy do Ciebie. Jeżeli już zdecydujesz napisz, a ja powiem Ci co masz robić. 

To co przeczytałam było straszne. Wiem, że to jakaś paranoja, ale tak na prawdę było już kilka wypadków, prawie wypadków. Nie chciałam aby ktoś ucierpiał przeze mnie. Szybko wzięłam się za odpowiedz. Po chwili dostałam maila. 

Tak właśnie myślałam/łem. Teraz słuchaj mnie uważnie. Masz wylecieć stąd jak najdalej. Nigdy tu nie wracaj. Zostaw swojemu narzeczonemu list, w którym powiadomisz go, że już nic dla Ciebie nie znaczy, i że ma znaleźć sobie kogoś innego ponieważ ty go nie kochasz. Zostaw w  kopercie również swoją obrączkę. Nikomu nie możesz nic powiedzieć inaczej skończy się to dla Ciebie i innych źle. Najlepiej jak zrobisz to najszybciej jak to jest możliwe.

Po moich policzkach spłynęły łzy. Szybko je starłam. Zgasiłam laptopa i położyłam się pod kołdrą. Rozmyślałam nad tym co mam zrobić. Bardzo tego nie chcę. Wiem, że zranię tym wszystkich, ale nie pozwolę aby ten ktoś coś im zrobił. Kocham Leona, ale jutro to co przeczyta w tym liście będzie kłamstwem w które on uwierzy. Chciało mi się jeszcze bardziej płakać, ale nie mogłam się tu teraz rozkleić. Poczułam jak silne ramiona mojego Leosia przyciągają mnie do siebie. Wtuliłam się w niego, a on pocałował moje czoło po krótkiej chwili usnęłam.

~~*~~
Wstawiłam rozdział 35 :)
Mam nadzieję, że wam się podoba.
W komach prosicie mnie o różne rzeczy co do rozdziałów, ale na razie w najbliższych nie spełnię waszych oczekiwań bo są rozdziały napisane w kopiach roboczych i nie mogę nic zmienić bo nie będzie pasować, ale w dalszych postaram się wziąć pod uwagę wasze prośby ;)
Chcę was przeprosić za to, że musicie tyle czekać, ale szkoła i nauczyciele nie dają normalnie żyć i ciągle na coś muszę się uczyć :(
Dodaję rozdział teraz bo siedzę w domu bo się źle czuje i się nudzę.
Wyniki konkursu pojawią się niebawem i jeszcze raz chcę was przeprosić, że tak długo musicie na nie czekać.
Dziękuję za tyle komentarzy pod poprzednim rozdziałem :D I jak tu was nie kochać?
Witam też nowo przybyłych na tego bloga, zachęcam do komentowania bo wiele to dla mnie znaczy.
24 komy --Rozdział 36
Anonimki proszę o podpisy bo nie będę liczyła niektórych komów ;*